Ne yapabildin ki, sevgiden yana
Böyle mi öğretti, doğuran ana
Aşkımız getirir, bizleri cana
Ödün verme asla, sevgiden yana
Ellersen bahçede, güllerim solar
Anasından insan, sevgiyle doğar
Bir su gibi akar, kalplere dolar
Ödün verme asla, sevgiden yana
Sevgi zincirini, kıran olmamış
O hep yürektedir, aşksız kalmamış
Aşk bahçesindeki, güller solmamış
Ödün verme asla, sevgiden yana
Sevgisiz olanlar, aşkı hiç bilmez
Ağlasan sızlasan, göz yaşı dinmez
Aşkı kutsal bilen, hiç ödün vermez
Ödün verme asla, sevgiden yana
(0305) Mayıs 1989
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!