Sevgiden Öte Sürekli Ölüm Şiiri - Adem Tok

sevgiden öte sürekli ölüm
fakat yaşanmaya sokularak
tereddütsüzce
an kala..

hani yaşarsın asice güdülerini
kızarsın kendine
isyan edersin karanfilin evrimleşen ezgisine
susturursun alnında açan kızıllıkla
karanlığı görürsün yalnızlığını
bir şair soyunur
soyunur be ömrüm soyunur kalemini
anlarsın o an
yalnız yağmurlarının birikmesini
beklersin..

.. an kala
tereddütsüzce
fakat yasanmaya sokularak

düşmez yere külü yangınlarının
soğumaz çeliğinde dövülen hayat suyun
üç kişi kalmışsın be yoldaş
yetmez mi
dağıtmaya ağzını yüzünü yüzsüzlüğün...

yetmez mi beklemeye
bekletmeye an ı..

donan dalgayı
kaldırmaya sınıfı..

isyan! intifada! serhıldan..!

29.05.05
esenşehir
ADEM TOK