Vakit gelir de bir gün gidersem
Arkama bakmayacağım şüpheyle
Bakma için arkamı dönersem
Şüpheden değil, emin ol, sevgiden
Kızıp da birgün seni üzersem
Kendimi aşıp da seni ezersem
Sonra pişman olup dönersem
Yalandan değil, emin ol, sevgiden
Bir gün seni dayanılmazca özlersem
Seni bir an görmek için delirsem
İçimden geldiğinde karşında belirsem
Sihirden değil, emin ol, sevgiden
Seni mutlulukla her gün süzersem
Hep peşinde seni takip edersem
Rüzgar olup da yüzünde esersem
Kıskançlıktan değil, emin ol, sevgiden
Sabah olunca kalkıp seni öpersem
Bırakmayıp kollarından tutarsam
Yanaşıp dizlerinde yatarsam
Üşümekten değil, emin ol, sevgiden
Gün gelip de, “vakit geldi” dersem
Sarılıp sana son bir nefes çekersem
Sonra alıp başımı gidersem
Sakın kızma her yaptığım sevgiden
Ve gün olur da sen de gelmek istersen
Artık izin de çıkar, sen de gelirsen
Gelmeden son bir nazar gülersen
Gül ama yoldan değil, sevgiden
(12.12.2001, Ankara)
Taha YaycıKayıt Tarihi : 23.1.2007 09:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!