Sevgiden aşktan Şiiri - Dilek Yüksek

Artık aşktan da soğudum
Sevgiden de
Beni bana bırakın
Geçmez dediğim ne varsa geçer
Kendimi toplamak
Sevmek
Üzülmek
Kırılmak
Olmasın hayatımda
Yüreğim yanmasın
Yalanlarınızla başbaşa kalın
Beni benimle bırakın
Değerimi hissetmek
Kadın olmanın verdiği gururunu yaşamak
Siz hayal yıkıcılarsınız
Farklı sandığım kim varsa aynı çıktı
Gerçek sandığım ne varsa hepsi yalan
Hayat acımasızlığını sundu
Sen bu dünyada sevgi arama
İnsanlar sahtekâr
İnanma kimsenin laflarına
Kendine iyi bak değerlisin
Ben kendimi unuttum
Neydi benim adım
Ben kimdim
Nerede unuttum kimliğimi
Geri verin bana kadınlığımı
Uzatmayın sevgisizliğinizi
Sunmayın yalan sözcüklerinizi
İnanmıyorum size
Yalnızlığı
Sessizliği
hayallerimi verin
Hayatımı karartmayın
U'mutsuz olmak uzak olsun
Günlerime ışık d'olsun
Gülmek yakışıyor bir kadına
Hediye ettim kendime
Çocuk olmak
Ağaçlardaki çiçekler gibi açmak
İnsanlara güven duymak
Hayattan lezzet almak
Günlerimi dolu dolu yaşamak
Kendime zaman ayırmak
Belirsizliklerle yaşamamak
Kalbimin kırılmasına
Ruhumdaki çırpınışlara son vermek
İyi insanın tadına varmak
Sakin olmak
Kaybetmekten korktuğum kim varsa
Kaybetmekten korkmuyorum
Kimi mutlu ederseniz edin
İnsanları mutlu etmek değil
Ben kendimle mutlu olmak
Mücadele etmekten yorulan
Ruh değil
Mücadele eden ruha sahip olmak
Rüzgarda yıkılan değil
Sapasağlam dimdik olmak olsun felsefem
Ben beni arıyorum
Kimde kaldıysa geri verin bana
Kalbimin çırpınışları aşk için olsun
Yollarım sevgiye çıksın
Düşlerim çiçeklensin
Hayallerim gül bahçesine dönsün
Coşkun nehirler gibi
Coşmak
Kışları yaza çevirmek isteyen kadının umuduyla
Yaşamak
Özgür olduğumu hissetmek istiyorum artık