İnsan,baktığı zaman
Mutlu bir yüz yansıyorsa aynaya
Aşk pınarlarındaki
Güneş gibi,parlıyorsa gözler
İnsan seviyor
İnsan seviliyor.
Güneş doğmuyorsa
Gecenin karanlığına
Sessizliğe bürünmüşse
Yaşlar
Gönül pınarında
Yaşam yorgunu
Omuzlar düşer iki yana.
Sularında nergizler
Solar bir bir
Karanlğın dibine iner
O pınarda gözler.
Ve sevgide insan
Çöker.
Gözyaşlarının ıslattığı
Mutsuzluğun karanlık örtüsüne
Dizleri üstüne.
25.ocak 2009
Faruk SangiKayıt Tarihi : 25.1.2009 15:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yürekten kutlarım kalemin daim
olsun sevgilerimle tam puan
TÜM YORUMLAR (1)