Sevgi var yüceliği bilinmez
Sevgi var
Görülmez uzaklardan
Sevgi var kimliksiz adressiz
Sevgi var sevgiye benzemez
Sevgi var bitmez tükenmez
Sonsuz kaynaklı
..
Sevenin sevgisi kalpte ışıldar,
Duygu gergefinde örülür sevgi.
Vuslatı, hasrete aşkı fısıldar,
Hissin dünyasında görülür sevgi.
Yalnızlık, sıcak bir dostluğa açtır,
Analar yüreği sevgiye taç’tır,
..
Sevgi Perisi -07-
Biliyormusun...
Sevgi perisi..
Sevgi türküdür..
Sevgi şarkıdır..
Sevgi bestedir
..
Sevgisiz bir dünyada yaşanırmı hiç
Bu dünyanına ayarı sevgi.dir sevgi
Onsuz gönül kapıları açılırmı hiç
Yaşamanın anahtarı sevg.dir sevgi
Ona yönelenler akın akın.dır
O sevda kılıcının girdiği kın.dır
..
Şüpheye düştüğüm olmadı değil varlığı hakkında. Öyle ya, bunca kavga, bunca gürültü, bunca kin, bunca kan! “Sevgi diye bir şey olsa bunlar olur mu hiç? ! ...” diye düşündürüyor insanı.
Sonra bir çiçeğin tomurcuklanışını, bir çocuğun gülüşünü, bir annenin yavrusuna sarılışını görünce içim ısınıveriyor. Varmış diyorum. Var işte! Uzağa gitmeye ne gerek. Aha şuramda. Sıcacık! Var işte…
Evet, “Kör parmağım gözüne” ِ ölçüsünde değil belki; elle tutamaz, mikroskop altında inceleyemezsiniz belki. Ancak, bir bakmışsınız; taştan daha sert bir gerçekmiş gibi, kurşundan daha delici ve yakıcıymış gibi, hissettirir kendini.
Bazen çıkarla ilişkilendirdiğim de oluyor sevgiyi. “Acaba? …” diyorum. “Çıkarlarımıza hizmet edenlere karşı duyduğumuz bir minnet hissi midir sevgi… Bu yüzden mi babamı çok seviyorum mesela? ” Peki ِ öyleyse, babamın yada annemin ne çıkarı var beni ِ ölesiye sevmelerinde? ! …
Birden, televizyonda seyrettiğim bir haber canlanıyor zihnimde. Spikerin sesi çınlıyor kulaklarımda: “Sayın seyirciler! Fedakâr anne, çocuğunu kurtarmak isterken canından oldu. Dün ِ ً öğle saatlerinde meydana gelen trafik kazasında…” diye devam eden haberde, canını hiçe sayarak çocuğunu kurtaran bir annenin fedakârlığı söz konusu ediliyordu. Bu annenin davranışının çıkar amaçlı olmadığı o kadar açıktı ki. Sevgiyi çıkarla ilişkilendirmek utandırıyor bu yüzden beni.
..
Kötülük def olur süratle kaçar
Durmadan çoğalır gönülde sevgi
Dökülür iz yapar ışıklar saçar
Bal damlayan olur dudakta sevgi
Kötü sözü gönül okyanus yıkar
Sevgi meşalesi çıktıkça çıkar
..
Yaşamanın anlamı var,
Sevgi ile, sevgi ile.
Kol açılır yari sarar,
Sevgi ile, sevgi ile.
Sev, Allah'ı, sev kulları,
Sevgi dolsun yürekleri,
..
Benden uzaktasın ama;
Bir yerlerde olduğunu, biliyorum.
Oralarda,
beni sevdiğini,
Yine
beni düşündüğünü biliyorum.
O bana yetiyor.
..
Sevgi tohumunu cana ekmeli
Orda yaşatmalı orda tutmalı
Çoğalırken sevgi canın içinde
Yaşama zevk verir mutlu biçimde
Canlıyı yaşatıp var eden sevgi
Yaşama umutla baktıran sevgi
..
Onur BİLGE
İnsanlar; sevgiyi, sempatiyi ve sıcaklığı aldıklarını hissettikleri zaman, tuhaf bir ürküntüyle şımarıklık raddesinde naza çekmeye başlayıp geriye bir adım atarlar. O adımla açılan ara, sevgi kaynağının da gerilemesi, yok denecek kadar sönükleşmesi ile açılır. Zannederler ki ne yaparlarsa yapsınlar, o sevgi pınarı yanı başlarında çağıl çağıl akacak, hiç bitmeyecek, zemzem gibi sonsuza kadar...
Oysa sevgi, anında karşılık bekler. Sadakat ve saygıyla korunmak ister. Sevme sanatı, duygusal bir dansa benzer. Aşk, romantizm yüklü, aynı adımlarla, sarmaş dolaş, fısıl fısıl, doyumsuz bir ılıklıkla devam ederken, itina ile korunmalıdır. Bulmak zor, kaybetmek kolaydır. Zor olan; onu göz gibi korumak, yaşatabilmektir.
Bir kötü söz yeter, bitirmek için. Öyle bir söz çıkar ki dudaklar arasından, istemli ya da istemsiz; bir anda her şeyi bitiriverir! Sonra, ara dur bakalım!
..
Şartsız bir sevgi var ise adı da koşulsuz sevgi ise ve bunu annenin çocuğuna verdiği sevgi olarak görüyorsan değiş. Koşulsuz sevgi senin kendine verdiğin sevgi olmalı.
Bir annenin bile çocuğuna verdiği sevgide koşul ve beklenti vardır. Sen kendini sevmeye başladığında koşullardan ayrışmaya başlarsın işte o zaman eylemler seni mutsuz etmez bilirsin ne kadar değerli biri olduğunu.
Kendini sev...
..
BEBEK
Sevgi senin gülüşünde saklı BEBEK
Sevgi senin elinde sıcak
Sevgi senin bakışında gizli
Sevgi senin saflığında BEBEK
..
İki gün oldu.Kendimde değilim.Çevremdekilerin 'Hayrola' sözcüğünün altındaki tedirgin bakışları içimi acıtır oldu.Sadece düşünüyorum.Seni düşünüyorum.Yakınlığını bana katıksız körü körüne bağlanmanı düşünüyorum.Benim gibi sevgi düşmanına bağlanmanı düşünüyorum.İki gün oldu ve ben hala düşünüyorum.Seni düşünüyorum.Bana dokunuşu.Bana karşı bakışlarını düşünüyorum.Korunaklı kişiliğim, cana yakın yapım seni yolundan çevirmiş olmalı diye düşünüyorum.Ve ne yapacağımı seni üzmeden nasıl sana yaklaşacağımı yada senden uzaklaşacağımı..Çok güzelsin.Çok incesin.Ve bir o kadar da yaralı yüreğin.Yeni yeni kabuk bağlamış.Görüyorum.Dokunmak istiyorum yarana.Onu iyiden iyiye iyileştimek...Ama bir yandan da korkuyorum.Ya o yarayı yeniden kanatan ben olursam? Peki ya kanamanı durduramazsam.Avuçlarımın arasından akıp giden zaman gibi sende eriyip gidersen.Seni tümden kaybetme korkusu düşünmeye itiyor beni.İnce hesaplar yapmaya gelecek hakkında...Ancak ben böyle biri değilim.O kadar ince hesaplar yapmak, kurgulamak hayatı yarınlara dair.Yoo yoo! Bu benim hiç yapmadığım bir şey; belkide isteyip de yapamadığım.
Dün gece içerken yanında olmamı bu denli arzulamandan, beni düşlerine ortak etmenden, bu düşüncelerle sarıp sarmalanmandan duyduğum korkuyu sana anlatmak istesemde anlatamam.Korkum seninle birlikte olmak değil; Bu denli sevilmek duygusuna yabani olmam.Yabancıyım.Kendime onca güzel duyguya..Sevilmekten korkum çok büyük.Geçmişime dayalı iğrenç bir duygu bu bendeki.
Dün sana bu ilişkinin adını koymayalım, bir açık kapı bırakalım arkamızda derken; aslında kendimi sınırlamaya kendimi güvene almaya çabalıyordum.Bencilce bir davranış sergiledim karşında.Beni anladığını biliyorum.Bir suçluya bakar gibi bakıyordun yüzüme.Yorgun korkak yüzüme.Sana örnekler verirken aslında yüreğime umutsuzluk aşılıyordum.Beni anladığını biliyorum.Çünkü acıklı gözlerle, benim yapmaya çalıştığımı kendince yorumlamaya, kendince cevaplar, çıkış yolları bulmaya çalışıyordun.Kendi adına değil benim adıma düşünüyordun.Biliyordun çaresiz bir halde olduğumu ve o sevgiye bulanmış ellerini, hoyrat ellerime uzatıp beni yüceltmeye yıllar öncesinde kapandığım mağaramdan çıkartmaya çalışıyordun..Çünkü bunu hakkettmiğimi düşünüyordun.Sevilmeye ilgiye layık biri olduğumu...Ancak bu benim kabul edemeyeceğim kadar büyük bir yük, kabul edemeyeceğim kadar değerli bir imge.Sevgi, sonsuz sevgi, bağlılık...Uzun zamandan beri uzağım yabancıyım bu kavramlara..Yabancıyım bu dünyaya...En başta da kendime...
..
Sevgidir gönlüm lisanı,
Başka dil yok at tasanı,
Yaklaştırıyor insanı,
Sevgi saygı, sevgi saygı.
Kalbimdir sevgi adası,
Başımdır ilim odası,
..
Tüm gençlere sevgi gerek
Sevgiyi verelim bilerek
Onlarla oynayarak gülerek
Tüm Gençlere sevgi gerek
Sevgidir tüm dertlerin ilacı
Buna var herkesin ihtiyacı
..
Önemli olan sevgi
Onsuz hiçbir şey olmaz
Sevgi bir deniz olsa
İçerim damla kalmaz
Kinin gölgesi düşse
Yüreğimden geçerim
..
Sevgide muhabbet dostluk var iken
Sevgi olan yerde,çirkef doğar mı
Sevgide kardeşlik dostluk var iken
Sevgi olan dağa hiç taş yağar mı
Sevgi aydınlıktır. Sevgi güneştir
Sevgide insanlar hepsi kardeştir
..
Kendisi SEVGİ olanın SEVGİYE ihtiyacı yoktur. Çünkü SEVGİ karşılık beklenerek verilen bir duygu değildir.
SEN SEVGİ isen tüm tohumlar büyür içinde. ADRES aramaya gerek yoktur, bazen bir kuş konar, bazen bir yaprak sarar düşlerini. SEVGİyi taşıyorsan içinde gözlerindeki ışığa düşer her türlü güzellik ki o saatten sonra hayat sana akmaya başlar ve fark edersin ki HAYATTA SENsin, SEVgi de Sen, Aşk’ta Sen… Geriye kalan Sen’in yansımAN ve SEN’de olAN…
..
Sevgiye dair
Sevgi nedir diye kocaman bir soru sorsak eminim sayfalarca cevap alırız karşımızdakilerden.sahiden nedir sevgi.nerde bulunur nerde saklanır onu elde etmek nasıl bir şeydir ve bu çözümü zor bulmacanın sayfalarında neler gizlidir.?
Sevgi ilk üç harfinden ibaret bir sevmek midir sadece.Bu kadar basit midir o karmaşık duygu acaba.Elbetteki o üç harfin çok katkısı vardır bu söze.Sevgi en başta sevmekten geçen bir güzergahın başlangıcıdır.Her ne kadar son zamanlarda yozlaşmış olsa da sevmekte,sevgide ilk şartıdır sevmek.Ayının yavrusunu sevmesi de bu dünyaya ait bir sevgi zerreciğidir erkeğin kadınını sevmeside.Sevgi sadece sevmek değildir bazen gülümseyerek seyrettiğimiz bir çok şeyde sevgidir.Bir annenin çocuğunu emzirmesini izlemek ve o yeni hayata tad veren anneye gülümsemekte sevgidir.Sevgi en çok da acıma duygusuna kardeştir.Fakat bu asla ne kadar acı o kadar sevgi demek değildir aksine birçok acılarımızdan sevgiyle kurtuluruz.acıların baş belasıdır sevgi.Sevgi havanın elmasını ademle paylaşmasıyla başlayan bir süreçtir aslında.Sevgi için en önemli ayıraç paylaşmaktır.Paylaştıkça çoğalır sevgi.Bazen aç bir çocukla bir ekmeği paylaşmak bazen zengin fakat mutsuz biriyle mutluluğu paylaşmaktır sevgi.Olanı olmayanınkiyle birleştirmektir sevgi.
Sevgi tabiatta her yerde bulunacak kadar çokça varolan bir olgudur.Bir kelebeğin kanadında saklanır gün bitinceye kadar ya da bir yamaçta takılı kalmış bir uçurtmadır sevgi.Sevgi içeriği çok renkli fakat kendisi renksiz bir duygudur.Afrikalı bir zenci çocukla Avrupalı beyaz bir çocuğun sevgisinde renksel bir ayrım yoktur aksine o iki rengin kaynaşması kadar gökkuşağı hoyratlığı doludur sevgi.İçinde her renkten her insandan her ırktan her dinden bir tutam birliktelik barındırır sevgi.
..
Sevginin sınırları yoktur. İnsan sevdiğini doyasıya sevmek ister, güvenmek ister, sahiplenmek ister. Fazlası yada eksiği olmaz bu i$in… Anlatılmazdır çünkü. "Sevgi" elle tutulamaz soyuttur somut değil! Sevgi her$eydir.. Sevgi güvendir, kim ne derse desin Sevgi Saygıdan önce gelir. Çünkü bi insanda sevgi yoksa saygıda olmaz.. Saygı mecburiyet olsa ne olur? Sevmedikden sonra? Her$ey "ironi"dir…
..