Koca dağlar yer yüzünde kıvrılır,
Rüzgar eser soğuk ile kavrulur.
Sanki gökten pamuk gibi savrulur,
Bizim yaylaların başı kar olur.
Çocuklara bakan olmaz ağlarda,
Çapa ile soğan eker bağlarda.
Kaval çalıp koyun güder dağlarda,
Bizim yörüklerin işi zor olur.
Akan sular düz ovada yorulur,
Yorulan sular cam gibi durulur.
Susuz yerler çatlak olup yarılır,
Bizim toprakların dışı zar olur.
Sevda insanların bağrını ezer,
Derdi olan kimse derdini yazar.
Aşk misali yiğitlik serde gezer,
Bizim kızanların eşi yar olur.
Yusuf kendisini sevgili sanır,
Sevgiyi bilmeyen aşkı zor tanır.
Sevgi yürekte baharı kıskanır,
Bizim gönüllerin kışı dar olur.
Kayıt Tarihi : 12.7.2010 22:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/12/sevgi-yurekte-bahari-kiskanir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!