Sevgi Yurdun Olsun Şiiri - Kamil Aydemir

kartallar gibi özgürlüğe kanat vururum
kucağımda yeryüzünün bütün çiçekleri
mangal gibi yüreklerinizden öpmek için sizleri
günlerin avlusunda dururum
heybetli duruşuma aldanmayın
bir çift gözyaşıyla vurulurum
ölüm demeyin lâl olurum

sorarım kendime ve hayatın içinde gördüklerime
bereket fışkırırken bu topraklardan
mutluluk sofrasında neden yok gariban
kültürlerin harmanı
hoşgörü bağıydı bu memleket
söyleyin bana yalan katmadan
analar neden ağlar
neden yaralı dertli dağlar
ezgiler acılarda tutuklu
hüzünleri giyinir notalar

memleketimin aydınlık sesiyim
insanlığın bekçisi kimsesizlerin kimsesiyim
şiir tarlası yüreğim
uzak sevgiyi nedeyim
sende uğra yüreğime
demet demet imgeler vereyim
hayatın hoyratlığında parçalanan umutların yerine
yeni umutlar öreyim

hayata dadanınca hırsızlar
bize düştü mat tadlar
oysa boranları yırtarak gelir atlar
insanın doğduğu topraklarda horlanması
ve yurdunda yurtsuz kalması
acısını dayanılmaza katlar
kanamalı bir ülkede
perdesini hüzüne açar şafaklar

çiçekler bile tutunacak ışık arar
güvercinlerin yaralarına çocuklar gamzelerini sarar
susma susuşun kendine zarar
gözlerin sanki varoşlar
öylesine sıcak
öylesine yalın
sanki minyatürü baharın
sesinde derin çukurlar
ve kırık dökük sevdalar

dilin dinin ırkın sende kalsın
bende insanlığın kadar varsın

sudan çıkmış balık gibi çırpınırsın
yarasa gibi aydınlıktan korkarsın
hep kin nefret kokarsın
sevgisiz kaldığında
yarınlarını kendi ellerinle yakarsın
kurtlar sofrasına meze
intiharlar kıyısında bilmece olmaktan
ve faili meçhul vurulmaktan kurtulursun
sevgi yudun olsun

ne mayınlar patlar onca derdini çeken yüreğinde
ne de ilişip acılara
çocuklar düşüp bir yerlerini kırar gözlerinde
izleri kalsa da geride yaralarda kabuk bağlar
hüzünlerden geçmez yollar
günlerden düşlerini toplar insanlar
sevgi sıcağında
tek şikayet ölümden
insan ödünvermeden onurundan
ölümü de çevirmenin çaresini bulacak yolundan

mavi düşlü martılar seni korusun
memleketim kadar yorgun
istanbul gibi dolusun
işçiler gibi gülmüyor yüzün
sanki hayatın sıgarasında kül olan tütünsün
istediğin güzellikleri
aradığın mutluluğu da bulursun
doğduğun topraklarda horlanmaktan
hasretin pençesinde sürgün olmaktan kurtulursun
sevgi yurdun olsun

Kâmil AYDEMİR 8/1/04