Sevgi Yumağı Şiiri - Leyla Gezer

Sevgimiz arsızlığa dönüştüğünde
Artık kendin için yaşaman gerektiğinde
Güzel öğütlerle,ata tavsiyeleriyle
Analarımızdan dinlediğimiz
Babaların gözlerinde birleştirdiğimiz
Sevginin yumağını
Tel tel ilmek ilmek ellere dağıttığımız
Büyüttüğümüz
Hoşgörünü
Sevgini
Emeğini
Verdiklerinden
Almaya kalkınca
Dokunmaya başlamıştır
Sevgi yumağımız
Kazak
Hırka
Belki yelek
Fark etmez
Yeter ki
Kaçan ilmekler olmasın
Dokunmuş sevgi yumağımızda