Kul olmak Şiiri - Dağlar Özügüç

Herkesin sevgi yolunda
Heybesinde bir şeyler var
Ama yaşanan hayatlar gibi
Yorumular da biraz farklı olur
Sevmeyi bilen birileri var
Birde onu hiç bilmeyenler
Bu iki farklı dünya arasında
Başı dumanlı koca bir dağ var
O dağın eteklerinde yeşeren
Onurlu olmak için gerekli
Merhamet ve adalet duygusu
Birazda hakkaniyet uğruna
Dökülen bir kaç damla gözyaşı var
Bunca haksızlık karşısında
İnançları ile özgür yaşamak
Erdemi ile ayakta durma arzusu
Hiçte kolay şeyler olmuyor işte
Bu duruma bir çığlık atasım var
Ama kim duyar duysa bile ne yapar?
Diye bir dizi tereddütüm var

İşte bu nedenle sevgi bir bütün
Herşey onun içinde bir parça
Yaşadıklarının bir de hikayesi yoksa
Hayatın tam bir yamalı bohça
Yaşadığın birde gördüğün
Her şey seni bir türlü kesmiyorsa
Buralarda seni bağlayan
Bir şey kalmamış demektir
Sen var git artık yoluna
Bu dünya sana gurbettir
Boş yere çabalama artık
Biriktirdiğin değerler sana külfettir
Bu yüzen insanlar bilmiyorlar
Sevgiyi merhameti görmüyorlar
Ne kendilerini biliyorlar
Nede yaşadığı hayatı tanıyorlar
Hatta bu dünyaya neden
Geldiklerini bile kavrayamıyorlar
Bu nedenle de kul iken
Malikmiş gibi davranıyorlar