Sevgi Yoksa Şiiri - Senem Aygül

Sevgi yoksa
Ormanda ağaç olmuyor
Dal tomurcuk açmıyor
Gönca gül kokmuyor
Pembe pembe yanaklar
Gözler yıldız yıldız bakmıyor

Sevgi yoksa
Al yanak kiraz dudaklar
Tatlı diller şeker sözler
Hasret ve özlem akmıyor
Pembe pembe yanaklar
Gözler yıldız yıldız bakmıyor

Sevgi yoksa
Rüzgar yok yaprak kıpırdanmıyor
Bulut yok yağmur yağmıyor
Toprak cansız ot yeşermiyor
Pembe pembe yanaklar
Gözler yıldız yıldız bakmıyor

Sevgi yoksa
Saygı ve hoşgörü olmuyor
Çocuklar eziliyor korunmuyor
Toplum nadasta sevgi bitiyor
Saygı sevda ve aşk toz duman
İnsanlar ama çok zalim oluyor

Sevgi yoksa
Gidiyor eldeki değerler
Ağaçlar kökünden sökülüyor
Toprak bir damla su tutmuyor
Sevgisi saygısı tükenmiş insan
Doğayı sinsi ve canice katlediyor

Sevgi yoksa
İnsanı duygular hayvanlaşıyor
Sıcak yerine yürek buz oluyor
Korumak bitiyor zalimlik başlıyor
Açgözlü sevgisiz insanlar doğaya
Kucak kucak kin ve nefret kusuyor

Sevgi yoksa
Kapana kısılmış bir çocuğa
Hayvan gibi zulüm ediliyor
İnsan donundaki zebaniler
Acımasızca insan boğazlıyor
Ve nice sevdalar sönüyor

Sevgiyi yarat
Hoşgörü ara kendinde
Birlikte yaşamayı hayal et
Güvercin ol zeytin dalı elinde
Fırsat verme leş kargalarına
Sevgi ve barışı gözünden sakın

23 Ocak 2015