SEVGİ
Seni seviyorum! Dünya’nın bu en güzel sözcüğü, bazılarının dilinden çağlayan gibi dökülürken bazılarının ise dudaklarına mühür vurulmuş gibi sımsıkı yüreklerinde gizlenir.
Duymaktan sonsuz haz alınan bu iki kelimeyi, neden başkalarından esirgerler bilemiyorum? Geçenlerde bir çift konuşurken kulak misafiri oldum, biri diğerine “ Beni sevdiğini biliyorum ama, hiç seni seviyorum demiyorsun, Oysa ben arada duymak istiyorum. “ diyerek sitem ediyordu….Diğeri ise kendisini sevdiğini anlatan başka sözcükler kullandığını, bu iki kelimenin ona olan sevgisini anlatmaya yetmeyeceğini söyleyerek savunma yapıyordu. Hangisi haklı bilemiyorum, bildiğim tek şey yaşamak için hava ve su kadar sevgiye de ihtiyacımız olduğu.
Evet doğadaki tüm canlılar gibi bizlerinde ihtiyacı sevgi. Hani daha ana karnında yumuşacık okşamalarla başlayan ve dünyaya geldiğimiz andan itibaren bizi sarmalayan sevgi.
Son yıllarda bu güzel duyguyu da yitirmeye başladık. Yaşanan ekonomik krizler, işsizlik, yolsuzluk ve zorunlu göçler nedeni ile manevi değerleri ortadan kaldırıp, maddi değerlerin peşinde koşan toplum haline geldik. Çocuklarımız hatta eşlerimiz bile sevginin ölçüsünü kendilerine alınan eşyalarla ölçer oldular. Sadece onlar mı? İş ve aş uğruna doğdukları değil de doydukları yerler de yaşamak zorunda kalan insanlar arasında, sonradan kurulan dostlukların temelinde de, ölçü aynı değil mi?
Kendi çocukluk günlerime dönüyorum, hani bir kişinin çalışıp tüm aileyi geçindirebildiği günlere O günlerde kolay değildi ama aile içinde oluşan sımsıcacık sevgi yumağı komşuların katkıları ile büyür, çocuklukta başlayan dostluklar, kendi seçtiğimiz okullar ve severek çalışılan işlerle yüreklerimizi doldururdu.
O zamanda hatırladığım bir tek anneler günü vardı. İnsanların birbirlerini sevdiklerini anlatabilmek için özel günlere ve o günler için seçilmiş hediyelere hiç ihtiyaçları yoktu.
Tamamını Oku
Harikasınız
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
SEVGİ
Seni seviyorum! Dünya’nın bu en güzel sözcüğü, bazılarının dilinden çağlayan gibi dökülürken bazılarının ise dudaklarına mühür vurulmuş gibi sımsıkı yüreklerinde gizlenir
mükemmel bir yazım hocam ya kutlarım sizi saygılar
'Şimdi ise sevginin ticareti yapılıyor, anneler günü, babalar günü,sevgililer günü v.s.derken işi büyük anneler ve babalar gününe kadar götürmeye başladık….
Bana göre bunların hiçbiri “ SENİ SEVİYORUM” sözcüğünün yerini tutamaz.Bir torunun dedeye, bir evladın anneye, bir kocanın eşine, sevgi dolu gözlerle dudaklarından dökülecek bu iki kelime, ne alınabilir ne satılabilir ama etkisi bir yaşam sürer…. '
Yüreğiniz kaleminiz daim ömrünüz sevgi tomurcuğu ile bezensin.
Sevgi dünyada vazgeçemeyeceğimiz en yüce duygu. Bu duygunun yaşanmadığı ortamlar ve toplumlar her zaman yok olmaya mahkumdur. Sevgisilik toplumu kör,sağr,dilsiz ve kişiliksiz yapar. O zaman yapmamız gereken tel şey nerde olursa olsun, nasıl olursa olsun 'seni seviyorum ' diye haykırabilmek.
Bazan düşünüyorum 'seni sevmiyorum ' dediğimizde alkışlanıp omuzlar üstünde gidiyoruz da 'seni seviyprum ' dedğimizde neden toplum dişına itilip hor görülüyoruz ban anlayamadım. Bunu anlayabilen vars alütfen açıklasın.
sevgi dolu yüreğiniz hiç solmasın sevgili şairem. Kaleminiz ve yüreğiniz her zaman konuşssun ve var olsun. Sevgilerimle
OYA HANIM,
SEVGİ ÜZERİNE YAZDIĞINIZ YAZI DAHA GÜZELİNİ HAKETMİŞTİ...YORUMUM EKSİK BİLE KALDI...
SEVGİ ÜZERİNE PAYLAŞIMLARINIZA KATILMAMAK MÜMKÜN ''DEĞİL''
(DEĞİL KELİMESİNİ UNUTMUŞUM ÇOK ÖZÜR)
OYA HANIM, AŞAĞIDAKİ İLK YORUMUMDA BİR KELİME EKSİK YAZMIŞTIM ONU DÜZELTTİM.
TEKRAR TEBRİK EDİYORUM...
Bu kadar güzel bir yorum almamıştım şimdiye kadar çok çok teşekkür ederim ....
Şimdi ise sevginin ticareti yapılıyor, anneler günü, babalar günü,sevgililer günü v.s.derken işi büyük anneler ve babalar gününe kadar götürmeye başladık….
Bana göre bunların hiçbiri “ SENİ SEVİYORUM” sözcüğünün yerini tutamaz.Bir torunun dedeye, bir evladın anneye, bir kocanın eşine, sevgi dolu gözlerle dudaklarından dökülecek bu iki kelime, ne alınabilir ne satılabilir ama etkisi bir yaşam sürer….
SEVGİ ÜZERİNE PAYLAŞIMLARINIZA KATILMAMAK MÜMKÜN ÇOK YERİNDE DOĞRU TESBİTLER YAPMIŞSIIZ. YÜREĞİNİZE SAĞLIK...BENDE SEVGİ ÜZERİNE BİRŞEYLER YAZMIŞTIM SİZİNLE PAYLAŞMAK İSTEDİM
Sevgi Üzerine
Sevgi konusunda elimden geldiğince, dilimin döndüğünce, bir şeyler paylaşmak istedim. Bakalım kelime olarak sevgi neymiş:
SEVGİ: “”İnsanı büyük fedakârlıklar yapmaya sevk eden, bağlılık ve ilgiden doğan duygu.”” Deniliyor Türkçe Sözlüğümüzün “”S”” harfi kısmında.
Tüm insanların birbirleriyle paylaşması gereken SEVGİ’den bahsetmek istiyorum. Hani şu çok kıt kullandığımız, çok cimrice birbirimize sunduğumuz, sunarken bile, el alemden gizli saklı suç işlermiş gibi gerçekleştirmeye çalışırız sevgimizi. Nedense kavgalarımızı, herkeslere duyururuz da, sevgimizi söylemeye, bildirmeye, anlatmaya gelince, nasıl da yan çizeriz. Doğru mu sizce bu? .. tabii ki, doğru değil.
Bakın, bizler daha neler yapıyoruz birbirimize. Kendi aramızda, bazen bir günaydını, sıcacık bir merhabayı, ya da bir nasılsını söylemek isterken bile, durup düşünüyor, ille de bunu karşıdan bekliyoruz. Acaba neden, ilk adımı biz atamıyoruz? Bence insanların çoğunda az bir şeyde olsa “Bilge Ruh” yok da ondan. İlle de sevgimizi içimize mi gömmeliyiz? Yoksa sevdiklerimiz yaşarken değil de, ölünce mezar taşlarına mı sarılıp, onu ne kadar çok sevdiğimizi söylemeliyiz? Tabii ki, yaşarken, sevdiklerimizi sevgimizle onore etmenin verdiği manevi huzur, hiçbir şeyde yoktur.
Ben diyorum ki, ne olur şu cümleleri birbirimize sık sık tekrarlayalım:
“”Seni ne kadar çok seviyorum””, “”İyi ki, varsın”” ya da “”Sen olmasaydın, ben ne yapardım””, “”Ne kadar iyisin””. Anamıza, babamıza, eşimize, dostumuza, çocuklarımıza, çiçeklerimize, hayvanlarımıza kısacası her şeyimize. Göreceksiniz, onlar bir şekilde sizin sevginize karşılık vereceklerdir. Ama bizim onları bir an önce sevgimizle yüreklendirmemiz, ilk adımı atmamız gerekmektedir.
Bana göre geciktirilen birçok şeyin telafisi mümkündür. Oysa “SEGİ” nin geç verilmesi, az verilmesi, hiç verilmemesi ya da çok fazla esirgenmesi, işte bunun telafisi gerçekten mümkün değildir.
Yüce Rabbimiz bile bizi yaratırken, bizi evrenin en üstün, en akıllı(Tek akıllı) , en istisna varlığı olarak yaratmış ve “Eşrefi Mahlukat” demiştir. Evet yaratılanların “En Şereflisi” ayrıcalığımızın ne kadar farkındayız? Bence farkında olabildiğimiz kadar insanız.
Tüm insanların, bu ayrıcalığın, bu farkın bilincine varıp, insanca yaşamaya, çevresini de insanca yaşatmaya mecbur olduklarını ısrarla söylüyorum. Sevgisizlik bence, en tehlikeli çevre kirliliğidir.
Sürekli gergin,, bağıran, çağıran, tartışan, bir türlü yüzü gülmeyen bir insanla, çağa ters düşen, kapalı fikirlerin, tıkanan bir trafik yoğunluğunun getirdiği stresin, sabahın köründe kütük kesen bir makinenin, megafonla satış yapan bir seyyar satıcının, çevreye verdiği kirlilik bence nükleer kirlenme kadar önemlidir.
Bazı insanlar vardır; eşine, çocuğuna, evine, arkadaşlarına, akrabalarına aşık; içi sevgi dolu,her zaman gülümseyen, yüreği sevgiyle dolu, meydana getirdiği işlerden; temizlik, düzen, hüner ve başarı akan. Onlar neden mutludurlar biliyor musunuz? ... Mutlu bir ortamda büyümüş olabilirler, Mutluluk oyunu oynayabilirler, kendi kendisine saygısı çok fazladır.
Şimdi bizim yapmamız gereken, işte böyle sevgi dolu mükemmel insanları kendimize örnek almamızdır. Şimdi çoğunuzun, “Hadi be sende”, dediğini duyar gibi oluyorum. Gerçekten şu satırları okurken, böyle düşünebileniniz varsa yazık, hem de çok yazık ki, kendimize her yönüyle sevgisiz, kişiliksiz, yolları zikzaklı, sağı solu belli olmayan insanları örnek olarak aldığımız için, ne diyeyim. Sanki toplum olarak yanlışları daha mı çabuk algılıyoruz? Ne yapıyoruz? Ne kendimizi, ne de çevremizi zaman zaman bir türlü mutlu edemiyoruz. Belli ki, kirli çevreden, kirli siyasetten, kirli düşüncelerden, kirli havadan daha çok etkileniyoruz.
Gelin, şu andan itibaren kendi kendimize harbice bir söz verelim.
Bundan böyle hayata eksi bakmak yok. Karşılığıysa pozitif bakıştır. Biz bunu öğrenince, inanın ufkumuz genişleyecektir. Olumsuz bir şey mi gördük, hemen olumlu tarafa çeke çeke getirip, sağlıklı bir şekilde analiz edip, onu bir güzel pembeye boyayacağız. Bir kere siyah renge(Ters Düşünce) beynimizde asla yer vermeyeceğiz. “Peki ölüm olayına ne renk vereceğiz? ” dedi birisi. Vallahi güzel, gri renk vereceğiz. Bence siyahtan daha güzel. Ölümü doğum gerçeği nasılsa, başlangıcın sonucu olarak göreceğiz.
Bakınız, ölümün bile rengini değiştirdik artık. Tam tersini yapsak, ne olur? Onun analizini de sizlere bırakıyorum. Yapmanızı da tavsiye etmiyorum.
Hadi hemen başlayalım, sevgimizi göstermeye. Önce bizi yaratan Yüce Allah’a, “Sevgi”mizi şükranımızı sunarak, hala yaşadığımız ve sevdiklerimizin yanlarında olduğumuz için. Daha sonra da önem sırasına göre sevgimizi bir bir gösterelim. Çevremizdeki insanlara, hayvanlara, ormanlara, tüm canlı ve cansız varlıklara, sesimizin çıktığı kadar bağıralım (Kendimi, sizleri, onları, şunları yani herkesleri ve her şeyi “SEVİYORUM”) diye haykıralım, dünyaya. Çünkü, biz hala yaşıyoruz. Çünkü, daha yapacağımız çok güzel işlerimiz var.
Gülay OĞUZTÜRK
SELAM VE DUA İLE
çok güzel çalışma...
katılıyorum dünyanın en harika iki kelsimesi bence...
söyleyenide duyanıda mutlandıran harika iki kelime..
selam ve saygılarımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta