Sevgi ve nefretin yakınlığı

Nefretine hapsolmuştum senin ,
Günahsızken ,
Senden başkası yokken,
Varlığına şükrederek ,
İşte bugün parmaklıklardan ses geldi,
Ya boğacaktı yada o parmaklıkların kapısı bana açılacaktı.
Açıldı , yüreğimdeki kuş özgürlüğe kanat çırptı.
Sırtımdaki yük yere düştü , bıraktım içeride onu.
Kumrum her kanat cırptığında ,
Yüreğimdeki sevgin özgürleşti.
Nefrete ne kadar da yakındı oysa.
Şimdi mi yine deli dolu umut dolu bir sevgiye büründü gözlerim.
Yine sırtımı yasladım sana.
Yine yanındayken bile hasret duyuyor burnum kokuna.
Öyle işte karalım ,
Sevgi nefretin yakınında...

Karalım , gözlerinde güneş taşıyanım.
Her bıçak darbesine inat , dik duralım.
İhanet edenin ihanetini ve kendisini kenara koyup ,
Yapabildiğimiz kadar doğrunun ardından gidelim.
Belki , biz doğru değildik.
Ama yaptıklarımızla doğruyu bulup dengeyi sağlayalım.
Nefret bir adım beride ,
Sevgi her daim yanımızda olsun.
Unutma , hapsettik nefreti kıpırdayamaz.
Sevginin de dengesine gidelim beraber.
Yüreği karalım , yüreğinin üzerinde başım.
Kalbinin atışında , gördüm beni sevdiğini .
Dilin ne söylerse söylesin , yüreğinin sesini dinleyerek aştık bu nefreti.
Sevgi ile sağlık ile kalalım Karalım , başı dumanlım.