Sevgi ve Dostluk Şiiri - Ayşe Manav

Kum ve suyun kucaklaşmasıydı bu,
Küçük bir merhaba ile başladı her şey,
Bir cemre düşüşünde ısıttı yürekleri,
Sevgiyle güzellikler paylaşıldı,
Coştu, taştı, çoğaldı.

Bir ırmak oldu aktı yüreklerden,
Hoş bir yakamoz ışıltısı gibi,
Ruhları dinlendiren,
Sevgi ve dostluktu bizi besleyen,
Büyüdü göl oldu, sınırları yetmeyen.

Büyüdü deniz oldu,
Başka iklimlerle birleşen,
Sevgi deryası paylaştıkça,
Kocaman bir okyanus oldu,
Tüm yürekleri besleyen.

Bir martı kanadına yükledim,
İçimdeki tüm sevgi tohumlarını,
Bir bulut ağladı başucumda,
Dostluğumu verdim her damlasına,
Benim adıma yağsın diye,
Tüm insanlara.