Sevgi ve Barış Dünyası Şiiri - Gürşat Polat

Yavrularım,

Size bir dünya müjdeliyorum,

İçinde sevinç ve neşe dolu...

Yağmurun mutlulukla yağdığı,

Lapa lapa dökülen kar tanelerinin

Şefkatle sardığı,

Barış güvercinlerinin neşeyle uçtuğu,

Güllerin sevgiyi müjdelediği

Bir dünya...

Orada keder yok, üzüntü yok,

Silah yok, bomba yok;

Ölüm makinelerinin adı bile yok.

Orada çocuklar parklarda, bahçelerde

Oyun oynar;

Papatya, güller derler.

Orada 'her an kapımıza bir tekme mi' vurulacak

Düşüncesi yok.

O diyarda diken ekenler kaybolmuş,

Onların yerini

Sevgi çiçekleri ekenler almış.

Tüm insanlar kardeş...

Tüm insanlar sevgidaş...

Orada ansızın bir bomba sesi duyulmayacak.

Kimse kimsenin parasını çalmayacak.

Gök kubbeden her zaman

Rahmet melekleri size misafirliğe gelecek.

Eller, silah, bomba, taş değil;

Barış ve güller tutacak.

Bu diyarın toprağı da başka kokacak
Nane mi, tarçın mı, bilmem ne gibi...

Ağaçlarında bin bir yemiş... Katıksız, saf...

Dağlarında feryatlar değil; sevgi ve barış sesleri

Yankılanacak.

Koşalım ovalarda, dağlarda.

Yüzelim, dupduru çaylarda, denizlerde.

Ver elini, çıkalım semaya.

Korkma burada boğulma, düşme yok.

Burada arzuladığın tüm güzellikler var.

Çünkü burası;

Sevgi ve barış ülkesi...