sevgi
bir ışıktı.
agacın yeşil yapragı,
öten bülbülün sesiydi,
şimdi,
onuda susturdun,
gözün aydın.
geriye ne kaldı,
insanlık adına.
adına hasret diyorlardı,
türküler söylenir,
agıtlar yakılıyordu.
ugruna ölünüyordu.
çiçekler açıyordu,
agaçlar yeşeriyordu,
hep,
şimdi
adını hatırlayan varmı,
sahi adı neydi,
sen biliyormusun.
21.06.2011
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 22.6.2011 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)