Sevgi ve Acı Şiiri - Serkan Ökçe

Bu seferde gözlerimizden hiç yaş akmamış olsun, bu seferde sevda yüreğimizde hiç iz bırakmamış olsun, şimdi sesi kısılmış bir şarkı gibi, karartılmış bir ekran gibi, sevgi hiç parçalanmamış olsun isterdim yüreklerimizde,

Kehribar kokuları dökülen bir akşamüstü gibi, eşkıyaların azgın mermilerinde can veren eylül akşamları gibi, hayatta anlamını arayan bir kelebeğin avuçlarda can vermesi gibi, sen de sevin sevgi, sen de sevin acı.

Kaldır başını önünden ve sevin, çocukların gözlerinde göreyim sevincinin pırıltısını. Güneşin soluğunu hissedeyim. Karların beyazı gibi ışılda, kır çiçekleri gibi kok, gecenin bağrında yıldızlar ol, ol, Saksıda çiçek ol ama sevinen bir çiçek ol.

Kaf dağının eteklerinde perilerin olmadığı bir yaşamın pınarlarına ayaklarımı sokuyorum şimdi. Yükseliyor başım, yükseliyor, dalından bir meyve gibi kopartılacak o başım…

Avuçlarında kelebeğin ölüsünü taşıyan adamın gözlerinde nasıl duruyorsa sevgi, işte kollarımda öyle duruyorsun sende. Otobüsün camlarına konulan başlar gibi, sende göğsünü öyle dayıyorsun göğsüme.

Soğuk ve ayrılığın hüznüyle yüklü yağmur bulutları, dökülen ne bir damla, ne yağan yağmur ve bir bebeğin parmaklarından dokunur gibi dokunuyor pencereme acı, gök gürültülü, sağanak yağışlı, ıslanan bedenimin gözlerinden büyüyor, büyüyor sevgi,

Ayaklarımıza öğretemeyeli yürüyüşü ve ellerimize yakıştırmayalı yalnızlığı, nasıl bir geminin ardından siliyor izlerini o koca deniz, yüreklerimizde bir okyanus taşıyoruz, o denli büyük, o denli büyük ki… Hiç bir giden geminin izlerini silemiyor,

Beni sevda, kucağına hiç almamış olsun, acıtmamış olsun isterdim öptüğü yeri yıllar sonra,

Biliyorum, biliyorum! Tanrı insanlardan umudunu kesmedi, kesseydi doğmazdı bugün çocuklar, bu sevgi kucağı olsun, bir ana bağrı gibi, varlığını bildiğim gibi tanrının, bu sevgi olsun, gömüyor olsun başımızı kucaklayıp bağrına, kucaklayıp bassın, bassın anam gibi bağrına.

SEVGİLER