Hani çocukluk aşkı deyip hatırlarız bazen!
Gülümseriz kendi kendimize.
O aşklar,saf doğal aşklardı... içimizde taşıdığımız.
Sabaha kadar uyumaz, gözlerimiz açık, içimiz heyecandan kıpır kıpır olurdu.
Bir görebilsem, ah elinden tutabilsem,diye düşünürdük…
Platonik aşklar olurdu, çoğu zaman bunlar…
Yalnızlığın içerisinde kendi kedimize, sevdiğimiz aşkımız vardı..
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta