Aşkını sevgini siliyorsa bir hatan,
Bırak gitsin, bırak dinlensin kafan.
Küsmek için bahane arıyorsa durmadan,
Arkanı dön git sevgilinin kalbini kırmadan.
Sevgiyi öğüten değirmen mi var sende,
Sen hep alttan alırsın, o hep öfkede kinde!
Zor gününde kayıptır, dost olur bol günde,
Hızlı adımlarla ayrıl, yüzünü de görmeden.
Anlarsın sahte sever, sahte bakar yüzüne,
Zoru görünce satar güvenilmez sözüne,
Sürekli atarlı kapris,dayanılmaz nazına.
Gerçek seveni ara vakit çok geç olmadan.
O gülü almak ister, dikeni sana kalır.
Kendi derviş olur, senin aklını alır.
Sanma ki sen bu dünya zalimlere kalır.
Vefalı bir dost ara, kara toprağa girmeden.
Hayatın alfabesi hep Sevgile başlar.
Acıdan önce sevgiden nasiplenmeye başlar,
Düşmanın değildir acıtır sevgiliden atılan taşlar,
Kendini müdafaa eyle, yüreğini aşk yakmadan
Atanur da et ve kemik sabır küpü değil ki,
İsyan etmek ayrılığı çözmüyormuş ki,
Aşkta hoşgörü de, anlayış ta, olmalı ki
Sevgi başa gelen en güzel şey olsun 30.10.2019
Kayıt Tarihi : 31.10.2019 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!