Sevgi üzerine Şiiri - Abdurrahman Alma

Sevgi denilince hep içimizde
kabaran coşan duygularımızı tutkularımızı anlar
onun çevresinde bir kaza öreriz

oysa sevginin dışa vurumu
içimizdeki büyüklüğünden daha önemlidir
dışa vurum olmasa sevdiğimiz kişi
bizim onu ne kadar sevidiğimizi nasıl bilebilirki

diyelimki sevgilimiz onu sevdiğimizi biliyor
ama sevgi tek yönlü bir yolda yaşatılmaya çalışıldığında
bir süre sonra o yolun maratonluğunu
o yolun engebeleri dikenleri kısacası zorlukları sevgiyi öldürür

sevgi bir bahar neşesinin şenliyi gibi renklenince
daha kaliteleşir ve ölümsüzleşir
sevgi yaşatılan bir duygudur
sevgi tatlı söz güler yüzle yaşatılır

sevecenlikle ilgiyle özveriyle ömrü uzar
karşılıklı uyum içinde çıkarsız
iki kişinin bütünleşmesiylede ölümsüzleşir
seviyorum demenin yetersizliğini bir kez daha anlamalıyız
çünkü bu söz sıklıkla söylendiğinde bir süre sonra karşındakini
bıktırır ve usandırır
oysa sevginin bin bir anlatım yolu vardır

diyelim ki bu anlatım yollarından hiç birini kullanamadınız
acaba onun için bir şiir yazdınız mı
şiir yazamıyorsanız tek başınıza kıra gidip
onu düşünerek doğaya bulutlara ufuklara bakıp
düş kurdunuz mu
ya da onu okşar gibi kır çiçekleri toplayıp keşke bunları
ona verebilseydim dediniz mi

diyelim ki bunu da yapamadınız içinizde yaşattığınız sevgiyle
sevginin size verdiği enrjiyi olumlu yönde kullanarak
günün birinde onu sana verceğim diye
sevgi sözcükleriyle dolu bir kart yazıp ve bugünkü
tarihi atıp bir yere sakladınız mı
sanırım pek çoğumuz bunu da yapamıyor
sevgiyle başladık sevgiyle bitirelim

sevgiler

(2 temmuz 2008)