Anladım ki bana olan sevgin yalan
Yârim, yârim dey ipte her zaman yanan
Seni sevipte senin sevgine kanan
Ezik büzük mahmuttan yok geri kalan
Leylasından kalan o sevgi utansın
Antalyadan ankarayı yakıyorsun
Yanan bu kalbimle alay ediyorsun
Seni seviyor diye yükleniyorsun
Elimde değil gülüm anlamıyorsun
Lanetler bana Ayselim bana olsun
Ağlaya ağlaya gözyaşım kalmadı
Yürüyecek ne hal ne mecalim kaldı
Sevdiğim bu yarama merhem olmadı
Elim kolum tutmaz can rengim sarardı
Leylasından kalan o sevgi utansın
Ay gökte benki rengine aldanmışım
Yıldızlar kadar senden uzaklaşmışım
Seni sevdim sönmez güneşim sanmıştım
Elimde değil güzelim yanılmışım
Leyla gibi ben sana sana yanmışım
İnsanım ben sevdiğime aldanmışım
Mahsum saf bir sevgiyle sana kanmışım
Leylasından kalan o sevgi utansın
Kayıt Tarihi : 5.6.2008 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde sevdiğim insanın ismi gizlidir onu canımdan çooook seviyorum saygılar canımdan çok sevdiğim kız arkadaşıma olan aşkımı sevğimi dile getirmek için yazdığım aşkımı sevğimi kattığım bu şiir onu çok sevdiğimi, özlediğimi ona hasret kaldığımı dile getidim ikimizde gurbette olduğumuzdan dolayı benim ona duyduğum hasreti özlemi anlatıyor aynı zamanda bu şiiri yazdığım zaman ayrılık kokusu alıyordum ve yalnızca ömrümde bir tek onun için ağladım anam babam öldüğünde ona ağladığım kadar onlara ağlamadım çünkü candan gönülden yürekten seviyordum içten gelen bir duyguydu saygılar sunarım onada mutluluklar dilerim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!