Sevgi tütüyor Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Kabalık, maçoluk sardı her yanı
Saplantı fikirler gırla gidiyor.
Kimse insan gibi görmez insanı
Söz ve davranışı tahkir ediyor.

Anlamadığım şey; bunca öğreti
Girdiği kalblerde neden eğreti?
Ne eylemi düzgün, nede niyeti
Herkes birbirinin etin didiyor.

Aklına yatmayan bir durum görse
Aklını kaybeder, kapılır hırsa
Hırsı da doymuyor çekipte vursa
Eften püften işten dava güdüyor.

Saygı azalınca bütün varlığa
İnsanında ruhu girer darlığa
Yaşamın bütünü döner zorluğa
Bedeli gelecek nesil ödüyor.

Uzun emek ister terbiye işi
Övgüye değmez mi edepli kişi?
Edepli olursa erkek ve dişi
Durmuşoğlu kalpte sevgi tütüyor.