Yedi veren yaprağın gülü sen közü bana
düşmeden iz sürmek davaya candan cana
bahçede ekilen sevgi tutunsun şafaklara
kurulsun gönlün dergahı sunulsun ataşa
Hak bilir kulunu aşk ile dolandım ey sana
bir menzilden sürgün ocağına gidilir anca
yaralara merhem olur umutlar ansıza
unutulmamış türküler söylenir sevdaya
yürek ses olur hep amaçlara hep aşklara
Ateş olsak da dokunmayız gönüldaşlara
sevda gül ektik çorak gönlün tarlasına
küllenmez yüreği bandık bir ince sevdaya
nice olmak çokla biz olmak güzel bir aşkla
Kayıt Tarihi : 8.2.2015 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!