Hani en kurak toprak parçası dahi
Çatlamayacaktı susuzluktan.
En kuru otlar yeşerecek, acı meyvalar tatlanacaktı.
Yağmur yüklü bulutlardan ıslansada saçlarım,
Gözlerim ıslanmayacaktı..
Hani karanlık bir köşe kalmayacaktı dünyamızda.
Uzun ayrılık yollarını tüketecektik..
Olgun meyvalar gibi umutları....
Toplayaktık dallarından avuçlarımıza.
En temiz duygularla yazdığım bu sözlerim,
Siten değil bir tanem,ne yaradana nede sana.
Biliyorum sevdiğim yalan değil hiç biri..
Tüm arılığıyla sevgilerden,
Verimli tohumlar var kalplerimizde.
En tükenmez sanılan bekleyişler içinde bile..
Ellerimiz ve yüreklerimiz kenetlenecek
Sevgilerin en ölümsüzüne ve güzeline.
Kayıt Tarihi : 29.1.2009 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)