Sevgi tohumları Şiiri - Nazife Abaylı

Zoraki yaşıyormuşum,
Daha düne kadar.
Oysa bugün,
Yüreğim kıpırdıyor,
Kanım kaynıyor.

Bir başka görüyorum insanları,
Kıskançlık,
Fesatlık tohumuyla yetiştirdikleri,
Zehirli elmayı yedirip,
Gözlerimi kapatan,
İnsanları bile farklı görüyorum.

Her öğlen okuluma giderken,
Zincirini koparırcasına havlayan,
Isırmaya yeltenen,
Komşu köpeğini bile,
Farklı görüyorum.

Bir başka seviyorum bugün çocukları.
Haylazlıklarını,
Teneffüs aralarında,
Sınıfı toz duman etmelerini,
Bir başka görüyorum.

Ruhumu sıkan,nefesimi daraltan,
Bedenimi yoran,
Puslu havayı bile,
Bir başka seviyorum.

Ey! Güzel İnsan!
Bunlara sebep SEN misin?
Yoksa,yüreğime ektiğin,
Sevgi tohumları mı?
25.12.2003