Sevgi Tarlası Şiiri - Hıdır Yallı

Ne zaman,
Kendime dönüp baksam,
Hayal ederim,
Göz pınarlarımın akışını,
Ya da aynada emsalimi görsem,
Pejmürde halde sana yalvarışımı,
Hep uçup gidesim gelir bu diyardan,
Mutluluğun aynasında eşgalimi,
Sevgi tarlasında yüreğimi,
Özlemle görmek isterim,

Ne zaman yüreğim burkulsa,
Hasret, hüzün damlalarıyla buluşsa,
Nefsim körelip,
Sevgi yumağına dolansa,
Bir yıldız parlar,
Beynimde hiç sönmemecesine,
Eksik olan yanım bütünleşmişçesine.
İşte o zaman,
Mutluluk tarlasına tohumlanır giderim.

Ne zaman kimsesiz bir çocuk görsem,
Yahut yavrusu kurşuna dizilen bir insan,
Açlıktan kaburgaları sayılan,
Suya, ekmeğe hasret bir gariban,
Zulüme, vahşete maruz onca hayvan,
Ve,
Hunharca, acımasızca bombalanan,
Ne zaman görsem bütün bunları,
İşte o zaman,
Utanırım insanlığımdan,
Utanırım insan olmaktan,
Kaçıp gitmek isterim,
Bu kirli dünyadan....