Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirinizi
beğeni ile okudum
susuz yaşanmadığı gibi sevgisiz de yaşanmıyor değerli şair...sevgi büyütüyor besliyor benliğimizi.
sevgi yüklü olmayan kalp ne işe yarar ki... daim sevgiyle bakalım yeryüzüne, göğe ,ve Yaradana...
sonsuz sevgim saygımla...
Sevgidir insanı insan yapan,Sevgidir insanı ayakta tutan,
Sn:Beşkese hiçbir yürek sevgisiz kalmasın,kaleminiz hep var olsun efendim,saygımla
Nazik ilginiz, değerli görüşünüz ve güzel dileğiniz için çok teşekkür ederim Canan hanımefendi,
saygım ve sevgimle efendim,
Ü.B
"Yaratılanı severim yaratandan ötürü..."
Şiirinizin ana teması işte bu.. Çok güzeldi efendim.
Gönlünüze kaleminize sağlık..
Selamım ve Saygımla...
Güçlü kaleminize., şiir yüreğinize sağlık sayın Ünal Beşkese...
İnsan olmak da tanrının bir lütfudur ama insan olamadığımız için sevmeyi de beceremiyor ya da bilmiyoruz...
Kutluyorum., nicelerinde buluşabilmek umudu ile...
"Sevgi ile herkesle dost olmak, gerçek saadettir,
Güzel, çirkin ayırmadan sevmek güzel bir âdettir.
Yaratılmış her bir şeyi sevmek de bir ibadettir,
O huzura yönelişte, sevgi olsun mihrâbımız"
Şahane bir şiir okuttuğunuz için çok teşekkür ederim....
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta