Sevgi Sonatı Şiiri - Yağmur Damlası

Bir yaz akşamında yüreğini bana açtın
Kanatlarını gök yüzüne..........................
Daha az önce yüreğimsin diyordun ki bak nasıl kaçtın
Uzanıp yastığın göğsüne.......................
Sabah görüşelim canım sabah görüşelim de
Sabah olacak mı onu bir bilsem
Güneş aynı tepelerin ardından yine bak yine
Doğacak bize merak etme diyebilsem
Sen uyandığında yastığın mutlu yüzünden
Kim bilir ben nerede ve nasıl ne halde
Bakacaksın ya var mıyım yok mu yüreğinde
Nerelerden haber alacaksın ki benden
Kimim ve neyim meselesine getirdiğin yorum
Harikaydı be canım bak aynısını yazıyorum
can dostum,arkadaşım,ahretliğim,sevenim
söyletme haydi git.................ne diyeyim
dedin ve böylece gittin rüyalarımızdan sabaha
karanlıklarla bırakıp beni baş başa
ve sen uyandığında ben gülümseyerek sana
yine hoş geldin diyeceğim sevgimle ve aşkımla
yarın sabah olursa belki ellerini tutamayacağım yine
gözlerine bakamayacağım ya olsun
Sen gelişinle zaten yegane mutluluğumsun.
Yarın olsa ne olmasa ne yüreğimdesin ve hep benimle
benim olmadığım zamanlarda bile biliyorum ki sen benimlesin
ya beni düşünüyor ya bana yazıyorsun.
Benimle gözünden yaşlar döküyorsun
benim ile yine bütün neşelerin
biliyorum hiç bir şeyi anlatmana gerek yok ki
seni sensiz seninle ve her an yaşıyorum
duymak için görmek için çabalamalar ne kadar boşa ki
duyduklarımıza gördüklerimize asla inanmıyorum
biz hakikat de mi hayalde miyiz
uzanıyorum varsın ama tutamıyorum
çölde mi deniz de miyiz..................................................