Bazen dudaklarımdan çıkan iki kelime
Bazen içimdeki bir ürperti
Bazen gözkapaklarımdaki karartı
Bazen ise seni kaybetme duygusu KORKU..
'Ne yaşamak çare ne de ölmek? '
Karanlık bile çare olmuyor artık
Örtmüyor,yok etmeğe yetmiyor zaman acıyı
Büyüyor,büyüyor bu aşk acı vermeye devam ederek
Unutmak istiyorum sevgiyi,bana bunu verenleri
Ellerimi her uzattığımda boşta kalması
Yaşamla ölüm arasında bir yer olsa
Mavi bir yer..
Sen ve ben sadece..
Ben gözlerimi dikip sana baksam,
Seyretsem seni gün ışığının güzelliğinde,
Gecelerini,yıldızların eşliğinde.
Beyaz sayfama bir nokta koydun ve gittin.
Küçük bir noktayla sen beni bitirdin
O nokta büyüdü,büyüdü ve içinde sen oluştun
Noktanın ardındaki seni okumadan
Gittin...
Seni düşünüyorum meleğim
Her anım,her dakikam senle geçiyor
Zaman akıp giderken sonsuzluğa
Sen kalbimin derinliklerindesin hep..
Seni düşünüyorum meleğim
Artık konuşan ben değilim,sessizlik...
Sessizliğin içindeki yalnızlığın senfonisiyle
Fısıltılar,karanlıktan gelen fısıltılar
Kulağımla duyamadığım dediğiniz
Gözünüzle göremedeğiniz şeyin fısıltısı bunlar
Sessizliğin..
Hissettiklerim,senin göremediğin şeyler
Zaman acımasızca akıp gidiyor
Bütün herşeyi,simsiyah düşleri
ZAmana bıraktım seni..
Akıp gitmekte olan acımasız zamana.
Acaba diyorum,zaman dursa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!