Sevmek sevilmek hoş iş;
Ama hüzün cabası!
Beyni devreden eden,
Kalbin bir hatırası.
Hangi merhemim gelmiş,
Çare olmuş sözlere?
Yıllardır da bu böyle...
Kalbe isyan mı, zor iş!
Rehinken avuçlara,
Hüküm sürsen hayata...
Bir iris yeter buna:
Seni almış avcuna.
Mutsuzluğu kim dedi?
Zaten mutlusun, belli;
Gözleri kör edecek
Bir setle çevreledi.
Sevgi seli demeli.
Boğsun daha iyiydi.
Kalbe deva tek çare
Yara yakan tuz idi.
Mümine Altay
Kayıt Tarihi : 5.6.2018 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(11.03.2018 / 08:11)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!