Sevgi Özgürlüğü Şiiri - Sema Öztabak

İtirafa giriş...

Yine aralanıyor perdesi yaşamın şafak vakti
Buram buram
Doruklara tırmanmak gibi
Ne bileyim...
Sevgiliye kavuşmak gibi
Belki güzel bir öykü
Aydınlığın yalancı alemi gibi de olsa
Susmak çare mi dostum...
Bu perde hep açılıyor
Işıtıyor zindan yürekleri
Denizin o çok bilmiş maviliğini bile
Hani gecenin serinliğinden daha bir canlanmış
Ağaçların arasından
Mavi ve duru gök görünür ya yer yer
Şafağın aydınlığı gecenin gölgelerine
Yavaş yavaş yayılır
Cıvıldar ortalıkta adını bilmediğim kuşlar

.... Adnan Öztabak.....Eylül 1992

Kabul ediş...

Bir gün başlamıştır ve
Hepsi habercidir sevgiye kavuşmak için
Yeşile kavuşamayan özlemler gibi
Susmak çare değil dostum...
Açılan perdeler arasından konuşmak
Aklanmak deniz köpüğü gibi
Sevgileri, hatırlanmışları zamanında söylemek
Bütün güzellikleri zamanıyla yaşamak
Kopan bir şeyleri son limede yakalamak
Sunmak altın tepsilerde sevgileri, sevgilere katmak
Kuşların adını öğrenmek, maviliklere ve
En ücra tepelere birlikte uçup sırdaş olmak
Güneşin yakıcı oklarıyla vurulmak mı
Yoksa koca bir ağacın gölgesine sığınmak mı
Daha haz verir insana...
Duaya kalkan papatyaları okşamak
Ağaç ve toprak gibi sarılmak sevgilerle.
Hiç bir şeyi yarım bırakmamak
Doğmak her gün yeniden umutla sevgilere.

..... Sema Öztabak.....Ekim 1992