Biz gözyaşlarımızla gidenin ismini yazarken
Evrenin henüz keşfedilmemiş derinliklerinde
Tanımadıklarımızın menfaatten uzak sevgileri
Besliyor tükenmeye başlayan kaynağımızı
Korkarız kabuslarımızda çocuklar gibi
Susmayı yeğleriz uzaklarda kendimize
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim