Sevgi Ölür Mü? Şiiri - İbrahim Şengün

Sevdiğine iki gün uzak düşmüş,
bir kelebek gibiyim şimdi.
Onun gibi tek günlük ömrümdeki tek düşüm,
ömrüm yeterse kalanım,
yetmezse ömrüm yoluna dercesindeydim.
İşte bu şekilde sevdim,
İşte bu şekilde öldüm....
Sahi ya!
Sevgi ölür mü?
Ya melekler?
Nadastan yeni çıkmış topraktı oysa ki yüreğim,
tüm süzgün bakışımla,
sevgimdeki bereketle teslimdim oysa ki aşka...
Sorarım?
Böyle teslimiyet ancak ölümde olmaz mı?
Kulun kula kulluğunu Allah affeder mi?
Affetmez...
Affetmedi de Allahım, bunu da bilmeliydim.
Bu cezanın nedenini de biliyorum şimdi senin anlayacağın...
Kabullendiğim, sadece ayrılık oldu.
Bu bir vazgeçişmiydi,
değildi elbette ki? ...
Sevmek,
Benim için öl dediğinde,
Niye diye sormadan? /
uğrunda ölmeyi,daha bir çok şeyi göze alabilmek,/
öyle kolay değil ki...kolayda olamazdı, emekti...
Ve Artık! ...
Bir daha sevmemek kadar büyük bir yeminim,
Seve seve ölmek gibi de saçmaca bir umudum var hâlâ…
Düşmanım değilsin?
onu sevdiğini bildikçe,dostum da olamazsın...
Yaralar içindeymişim, canım yanmış,
biraz duman, biraz kül olmuşum,
aklım zayi olmuş, deli hırkasını giymişim...
Sahi ya! ... bu kadar sevmeye çok mu? ...