Sevgi –ölüm Şiiri - İlhami Şenol

Sevgi –ölüm
Evrenin ulaşılamaz, anlatılamaz enerjisidir sevgi.
Sınırsızdır,ölçülemez.
Evrenin sınırsızlığında anın parçalanabilir en küçük boyutunda bütün evreni seyreder.
Sevgi yürekte açar.
Çoğalır yayılır evreni doldurur.
Nerede bir sevgi açsa ölüm çıkar karşısına.
Ölüm sevgiyi öyle kıskanır ki.
…
Sevgi dağ ile çiçeğin buluşmasıdır.
Ölüm dağ ile kanın, acının buluşmasıdır.
…
Ölüm sevginin üzerine toprak örter.
İnadına o topraktan çiçek olur fışkırır evrene.
Sevgi bir renk olur, bin bir renk olur filizlenir.
…
Sevgi kendisine mermi atana, namlusunu boşluğa hedef alır.
Hatta rivayet odur ki, mermiyi tanımaz sevgi, çiçek atar.
Sevgi ölümle kirlenmek istemez.
Evren, dünya ölümü amaç yapmış, sevgiden uzaklaşmış kirlenmenin anlatılamaz tarihi ile doludur.
…
Sevginin arkadaşları güven, saygı, dostluk, eşitlik, paylaşma, tebessümdür.
Ölümle ihanet, yalan, düşmanlık, sinsilik, azgınlık, şımarıklık, böbürlenmek
,haksız övünmek, tembellik, başkalarını kullanmak, korku, karanlık, kendini beğenmişlik, öfke, cahillik yan yana gider.
…
Sevgi evrenin neşe içinde yaşam yolculuğudur.
Ölüm acıların, zulümlerin, baskıların yaşamı iniltilere, ağlamalara terkidir.
…
Sevgi bütün insanlığın, evrenin bütün yaratıkların yolculuğudur.
Sevgide asla ben yoktur.
Hepimiz vardır.
Ölüm bencildir.
Sınırlar kendini.
Kendini haklı kılacak sınırlayacak nedenleri de beraberinde taşır.
Ölüm duvarları içerir.
Duvarlar, parmaklıklar, kelepçeler, prangalar, hücreler tanımaz sevgiyi.
…
Sevgi biri ağladığında, yanında olur.
Sevgi gülmesini keser, yemeden içmeden kesilir.
Ta ki ağlayan gülene, solan güller açana değin.
Ölüm ağlayanın, üzerine ateşle gider.
Benim varlığım acıların, zulümlerin, sıkıntıların, kırbaçların, aşağılamaların, ağlayanların varlığına bağlıdır, ben bunlardan besleniyorum der.
…
Sevgi ile ölümün savaşıdır yaşam.
Kim sevgiden yana yoldaşsa, ağırdır bedeli.
Sevgi ömrü başkalarına adamaktır.
Sevgi haramsızdır.
Sevgi bedeldir.
Sevgi başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğu yapmaktır.
…
Sevgi ölümü affeder.
Bir gün düzeleceğini bekler.
Sevgi ölüme de önyargısız, suçlamadan, affederek bakar.
Ölümün gözlüğü duvarlarla çevrilidir.
Ölüm nefret doludur yaşama, yaşayana, gülene, paylaşana, sarılana, affedene, kucaklaşana, doğana, verene, el uzatana, yüreğini başkalarına açana,sofrasını açana.
Ölüm karanlıktır yokluktur.
…
Evet, bazı insanlar sevgi için yaşar.
Bazılarıda ölümle beraber yaşar.