Sen kalabalık olup yalnızlığımı koluna takarken,
Ben yalnızlığımı unutup kalabalık olmayı senden öğrendim.
Nasıl da çocuk sevgisiyle birbirimize bağlandık.
Tuna’nın çağlayan suların da birlikte yıkanıp paklandık.
Acılarımı yerden topladın
Kimse şu, bu, o acılarımın üzerine basmasın diye elimi açtım gök yüzüne
Dua ile istedim sevgiyi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Sevgi Olsun
Söz Yazarı: Zafer Can
Beste, Aranje, Müzik ve Yorum: Üstad Dr. Hasan Cihat Örter
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta