Sen kalabalık olup yalnızlığımı koluna takarken,
Ben yalnızlığımı unutup kalabalık olmayı senden öğrendim.
Nasıl da çocuk sevgisiyle birbirimize bağlandık.
Tuna’nın çağlayan suların da birlikte yıkanıp paklandık.
Acılarımı yerden topladın
Kimse şu, bu, o acılarımın üzerine basmasın diye elimi açtım gök yüzüne
Dua ile istedim sevgiyi
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Sevgi Olsun
Söz Yazarı: Zafer Can
Beste, Aranje, Müzik ve Yorum: Üstad Dr. Hasan Cihat Örter
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta