Eğer ki,
Şu dünyada sevgi olmasaydı
Varamazdım sevilmenin tadına
Bilmezdim sevdalanmayı
Beceremezdim sevmeyi
Soluyamazdım heyecanı
Algılayamazdım dost kavramını
Anlayamazdım masumiyeti
Sadakati değerlendiremez
Ve karıştırırdım sapla samanı.
Acaba konuşur muydum?
Dizer miydim sözcükleri ardı ardına?
İstemezdim gülmeyi
Hep ağlardım da,
Bilmezdim de niye ağladığımı
İçimdeki yangını soramaz
Âşık da olamazdım herhalde...
Gözlerdeki hülyayı görmez
Paylaşamazdım derinindeki hüznü
Çözemezdim hikmetini gamzelerin
Hissetmezdim ruhumdaki titreşimleri
Zevk almazdım el ele tutuşmaktan
Bilemezdim ulvi değerlerin
Kadir, kıymetin neler ifade ettiğini.
Sahi,
Ben yaşıyor olabilir miydim?
Gerçekten insan gibi, dolu dolu
Ne farkım olurdu ottan, saptan?
Yaşamak için öldüren hayvandan bile.
Mükemmel dönen çarkın içinde
Çiçekler bile güneşe yüzünü dönerken
Neredeydi acaba benim aydınlığım?
Her yanım karanlık, her yanım zifir.
Acaba,
Simsiyah mıdır sevgisizliğin ana rengi?
(09.02.2004)
Burhanettin AkdağKayıt Tarihi : 7.9.2005 02:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiyi anlamak, bilmek.

TÜM YORUMLAR (2)