Yaz ortasında bir gündü
Günün ortası bir saat
Saatin tam ortası
İnsanlar siesta ruhuna büründüğünde
Çakıl taşları topluyordun sen
Ellerinden kan sızıyordu ince ince
Aldırma diyordun aldırma
Kapanır bütün yaralar çakıllar cevhere dönünce
Sonbahar sonunda bir gündü Günün sonunda bir saat
Saatin hiç yaşanmamış bir saati
Hazanla soyunmuştu ağaçlar kupkuru üryan
Kirpiklerinden yaşlar süzülüyordu
Bakma diyordun. Bakma!
Utanır çıplaklığından ağaçlar
Kayıt Tarihi : 23.11.2006 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
pepoş
TÜM YORUMLAR (4)