Nevyar sevgilim!
Yaktın ateşimi sönmüş volkandı
Korlar akar esmer gecelerde
Gönül sarayın doyar aşka
Kiraz dudakların kurumasın
Busem konsun bitmeden
Tarçın mum gibi erittin içimi
Sende aynı hadise sev ki
Doymadım Nevyar
Dikilitaş mağaralar gibi serin
Sevgin mahvetti benliğimi
Sabahlara kadar yetmez
Sevişmeler dersin tüketirsin
Gönlümde akan sevgi nehirlerini
Vahdet Mehmet Güneş
Kayıt Tarihi : 1.8.2020 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!