Uzak diyarların, sakin esen rüzgârların, baktığınızda ufukta kendisinden başka bir şey olmayanın ve senin ve benim ve sevginin adı aşk olan her şeyin, dünün, bugünün, yarının belki de o anın, her şeyin ama her şeyin…
Sevgi dokunmak mıdır? Yoksa sevmek, sevdiğine kıyamamak mıdır?
Herkesin bilmesini istediğin ama yinede içinde sıkıca tuttuğun, konuşursan kaçacak sandığın, sevdan ile yüz göz olduğun, bir his midir sevgi?
Kalbindeki ateşi söndüremeden, içindeki heyecanı anlatamadan, anlaşılmasını bekleyen bir şeydir midir sevgi?
Sevgi, şöyle hiç hissettirmeden arkanda tatlı nefesini hissettiğin, korunduğunu bildiğin, saygı gösterildiğin midir?
Hiç beklenti olmasın bile derken, acaba beklemek midir?
Bu her şeye rağmen kızmışsan da, küsmüşsen de keşke bir merhaba dese dediğin midir?
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta