Kilidinin anahtarı nerde bilir misin?..
Sevgi, öğrenilebilir.
Siyahın en güzeliyle bak!..
İçinizdeki içe dönün.
Sorularınıza gönlünüzle cevap bulursunuz.
Bir vesileymiş aşk vesselam.
Nasip almak için öğreneceksin sevgiyi karşılıksız vererek.
Davası olanın manası olur mu?..
Nefs ben merkezlidir.
Gönlümüzü arıtmak için hemhal olmalı Estağfirullah ile.
Kendisiyle meşgul olan y/aralanır.
Bir vesileymiş aşk vesselam.
Kişi insan olmadan ne olabilir.
Ama bu aşk acısı olmalı.
Dahası, olamayacak mı hiç!..
Hiç bir tek bir.
Belki de.
Bir vesileymiş aşk vesselam.
Gönlünün söylediğini dili söyleyemedi.
Dahası belki de aldatıcıdır.
Ama neden acı veriyoruz.
Yoksa inanmalı mıyız?..
Yeniden doğmak için, bırakalım şeytan baştan çıkarsın dilediklerini.
Bir vesileymiş aşk vesselam.
Ve yitiriyorum burun kıvıran nefsi, b/öylece kabre girdiğim gece.
Nasıl olsa yakında öleceğiz.
Nasip olan rehberi düşleyerek.
Hatırlatıyor bana, bir sonsuzlukken.
Bir vesileymiş aşk vesselam.(Y.ed - Olduğum gibi kim görebilir beni?. Albümü)
Kayıt Tarihi : 7.1.2019 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Döndürmedim bir dem Hakk'tan yüzümü. Ateş-i aşkına yaktım özümü. Kul Nesimi
Tebrikler
En güçlüler bile annelerinin yanında hep çocuk kalırlar. En azından öyle olduklarına inanırlar veya inanmak isterler.
Bir sine, bir göğüs onların dinginleşeceği, huzur bulacağı en değerli mekândır.
Çünkü o yer, sevginin ta kendisidir.
…
İnsan aşkı orada öğrenir bence.
Sevmenin kokusunu, gücünü, gerçekliğini orada öğrenir.
O yer bence kutsal ötesi, cennetin bile üstünde yerdir.
Sevmekten, bilmekten, inanmaktan ve ibadet etmekten gaye böylesi mukaddes bir yer arzusu değil midir?
Bence karşılık için yapılan hiçbir şey muteber değildir ya, her neyse!..
Asıl mesele, nasiplenmek için karşılıksız sevmek…
…
Evlat, anne için içindeki içtir.
Anne, evlat için içinde oluşan, varlığının teknesi, var oluşunun vasıtası, sebebidir.
‘Ol’ diyen yüce Rabbimin oldurma vasıtasıdır.
Oldurulan yerdedir sevgi tohumları.
Oldurulandan ‘Olduran’a gidilecek en kestirme yoldur, anne ve kucağı.
Anne, yavrusunda görür yüceliği. Yavrusu annesinde.
İşte gen güçlü sevgi ve ‘en’i hissettiren tahayyül bile edemeyeceğimiz gönlümüzün, kalbimizin; ruhumuzun, aklımızın banisi.
En güçlüye ulaşmanın vasıtası anne, sevgili, eş, dost; tabiattaki bütün canlılar…
Ve ulaşılacak hedef, ‘ENLER EN’i…
Aşkınız daim olsun.
…
Bu arada, bir cümleyle şiir hakkında kısacık bir not düşmek isterim.
Bu şiirde konu daha belirginleşmiş.
Bence, şiirlerde çok geniş konu yelpazesinde savrulmak yerine, böylesi daha ‘tek’e indirgenmiş konu etrafında yoğunlaşıp “ilahi aşk”a kademe kadem adım atmak daha makul olur.
Saygı ve selamlarımla…
Hikmet Çiftçi
14 Ocak 2019
*Sevginin en güzeli almadan vermektir.
*Sevgi öğrenebilir mi ?
Bence de öğrenilir... Doğaya bakmak bile bir sevgi öğretisidir. Torak ,her şey üstüne bastığı halde hiç bir şeyini esirgemez.
Güneş herkese doğar ama, insan eli işe karışır, güneşli günlere ipotek koyar...
*Nefs ben merkezlidir.
Dolayısıyla devamlı nefsi beslersek arsızlaşır,İnsan, insan olabilmenin gayretinde onu terbiye etmelidir...Yoksa o bizi esir alır.
*Gönlünün söylediğini dili söyleyemedi... Yada 'dil başka, gönül başka mı ' diye düşündüm...Aklıma geldi iki yüzlü hallerimiz...
*Bir vesileymiş aşk vesselam...
Sevdiğim bir şiiri anısadım bu dizelerde ....**Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! **Birazdan gidip o şiiri okuyacağım...
Yine uzun uzun düşündüm şiirinizi okurken. Kutladım içtenlikle , kaleminize sağlık.
Saygı ve selam ile.
TÜM YORUMLAR (5)