Felek vurdu, sizde öyle baktınız,
Ateşe benzini döküp yaktınız,
Size karşı sevgi mi bıraktınız?
Felekle bir olup seyre durdunuz.
Düşenin elinden hiç tutmadınız,
Dönüp ardınıza bir bakmadınız,
Yardım çağrısını hiç takmadınız,
Dert üstüne bir dertte siz vurdunuz.
İyilik etmede yarış diyordun,
Sözde bunu her daim söylüyordun,
İnsanlıktan dem vurup duruyordun,
Bütün söylenene uyun derdiniz.
Dilinizden asla düşmezdi yardım,
Sözde kaldığının farkına vardım,
Görünce bunları sizlere sordum,
Bütün insanlığı kime verdiniz?
Dertli söyleyipte kalem yazınca,
Hakk bela veriyor, kullar azınca,
Neler görüyorsun, neler gezince,
Nerde kaldı, vatanınız, yurdunuz?
NOT: Sevgili dostlar; karamsar bir insan değilimdir fakat çevremizde olan hayatın gerçeklerini de kaleme almalıyız. Bazan sevgiyi bitiriyorlar, işin özü bu.
ERDEMLİ-22 Aralık 2015 Salı
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 23.12.2015 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığım bazı tecrübelerimi kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!