Sevgi mi? Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Gül
Bir kez açar,
En son battığında güneş,
Bir daha batmamak üzere doğduğunda belki
Keşmekeş.

Sorgu?
Başlamışça çoktan,
Vurulan kolundaki damga,
Kaçınılmaz yazgısallıkça ilam.

Oysa
İsyancaydı haykırış,
Yaşanırdı tüm her şeye rağmen,
Dolanırdı ortada öylesine bir kadın,
Sevgiydi adın.

Bir el
Soyduğunda çırılçıplak,
Kalakaldın.

Yalandın,
Sahtekârdın,
Kadın gibiydin kıvrak,
Vefasızlığınla güvensiz, kaypak,
Oysa ne kadar güzeldin,
Muhteşemdin.

Çaresiz,
Taparca sevmeliydim,
Düşmezcesine adın dudaklarımdan,
Ezgilerde söylemeliydim.

Çünkü
Her söylediğimde seni
İnanılır oluyordum,
Yalan mıydı?
Doğruyu söyleyen bendim,
Yalancı sen;
Olabilseydi her şey senin gibi,
Sevgi!

24.Nisan.2009 12,05