Sevgi kucağı Şiiri - Alirıza Aslan

bazen yurtsuz olur sevgilerim
giderim her hangi bir yerine dünyanın
gölgemle üşür güneşi kucaklarım
tutunur lal kalır bazen acılarım
sürüklenirim gece gibi

bazen sevgisiz geçer günlerim
lav kokusu karışır bulutlardaki neme
kimi zaman zakkum çiçeğinin acı kokusuna
keyif ekerim beyaz pembe aydınlık
kimi zaman kaktüse dokunur acı duymaz ellerim
hasretimi yaşarım acılarımla unutamam
gömülürüm anılarıma

çoğu zaman hasret yaşadım sevgi kucağına
sevgisiz sevgi aradım
oysa sevgi ulaşmaktır yürek kuraklığına
his edip görmektir en derinde olanı
dokunmaktır parmak uçlarıyla
yoklamaktır koklamaktır duyguları