Sevgi koridoru Şiiri - Hidayet Oktay

Uzun bir koridorda
Ritmik ayak sesleri
Issızlık gibi soğuk bakışlar
Koridorda yankılanan
Seslerdiler

Sisli bir bahar sabahı
Bırakmıştım gözlerimi
Sevgilimin sıcacık ellerine
Başka kimseleri görmesinler diye

Soğuk bir koridorda
Ritmik olarak yaklaşıyor ölüm
Biliyorum
Gözlerimi bir daha açamayacağım
Sıcacık ellerinde üşümekteyim
Her adımda
Ölüm biraz daha yaklaşıyor

Koridor ve sessizlik
İçimdeki korku ile birleşip
Soğuk bir ilgi oluyorlar
Ölümcüller
Göz kapaklarım hareketsiz
Yüreğimse
Alabildiğine devingen
Kulaklarım sesini beklemekte
Sıcacık sözcüklerle
‘Seni seviyorum’
demeni
gözlerime iyi bak sevdiğim
ben artık ölüyorum