Sevgi Köprüsü Şiiri - Vahit Aydemir

Bu zalim dünyaya gedim bir kere,
Düzenine uyup yaşamalıyım.
İnsan olduğumu anlamak için,
İşe okumakla başlamalıyım.

İnsanı insandan ayıran nedir,
Benden ne farkı var anlamalıyım.
İyiye, güzele gülümsüyorsam;
Çirkine, kötüye ağlamalıyım.

Barışa, dostluğa ulaşmak için;
Bütün imkanları sağlamalıyım.
Sevgi köprüsünü kurup elimle,
Halkaları tek tek bağlamalıyım.

Özgürlük ve barış, her işin başı;
Tekrar tekrar bunu anlatmalıyım.
İnsanı kederden, elemden değil;
Neşeden, sevinçten ağlatmalıyım.

25 Ocak 2001