beyazlarımla dolu başıma göre
biçilmiş gibiydi omzun
yaslardım sığmaz sevgimle
nadir gelen misafir gibi
ağırlardın
taşıyamaz
ağlardım
dokunurdum tenine
parmaklarım yanardı
terlerdi ki
sen kokardı ellerim
yıkamak istemezdim
rüzgar taşırdı yükünü
çıkmasın diye genzime
bir Beyoğlu vardı
İstiklal mis gibi yaşam kokardı
kokunla karışır
koklayamazken sen
umarsızca yaşardım ben
bencildi
bir o kadar sen
bir o kadar bendi
sevgi kokardı
hala kokar mı ki
koklatırlar mı
Kayıt Tarihi : 12.5.2003 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirler giderek güzelleşmekte şulecan
yeni yeni şiirlerde, yeni güzelliklerde....
'istanbul caddelerinde bir ılgın
duygu yüklü şir bazen
bazen çılgın ' :)
yüreğine sağlık eski ama eskimeyen dost..
TÜM YORUMLAR (3)