Sevgi kıtlığı.... Şiiri - Murat Ülkü

Verdiğim sevgiyi, emeği, zamanı anlamayan,
Tüm renklerimi ve ruh halimi barındırmayan
Bir insandan sevgili olmaz.
Arzularımı, tutkularımı, beni anlamıyor,
Yok sayan bu sevgi kıtlığı bana yakışmıyor.

İnsanlar sevgiyle yaşamaktan hoşlanmıyor,
Kimi yitirir arar, arar bulamaz,
Kimi bulur, kıymet bilemez.
Ben sevilmeyi beklerken,
Meğer beklemeyi sevmişim.

İçimdeki yalnızlık büyür yine,
Sana bulunamayan zamanın
Bir başkasına var olduğunu yaşadım.
"Murat sen delisin" diyorlar bazen,
Ama en güzel sevgiler delilikten çıkar, bilmiyorlar…

Hayat öyle kısa ki;
Tartışmalara, kıskançlıklara,
Özürlere, hesap sormalara zaman yok.
Gönül, dile kanmaz, samimiyet arar.
Her an sevgiye ihtiyacımız var,
Sadece sevmek için bir an var…

Umarım ruhumu öpen sessizliğimin tadını alırsın,
Yalnızlığı sevdiğimden değil yaşadıklarım.
Bir kez ayaklarımın üstünde dikildim mi,
Gidecek bir yerim olmasa bile,
Her gidişin bir zamanı var.

Ne zaman kapasam gözlerimi,
Sonsuz bir boşlukta bulurum kendimi.
Geriye bir avuç kül kalmış,
Sessizliğin çığlığında kaybolmuş,
Bir ruhun hüzünlü türküsü.
Kalbimde bir mezar, içinde binlerce umut,
Yüzümde sahte bir gülüş, gözümde bir damla yaş.

Sarılmak cesurların işidir.
Aşık olduğumda sevgilimdir,
Şaka yaptığımda arkadaşım.
Ama oynar isen sevdalı bir kalp ile;
Seher vakti bir iç çektimi,
Alev olur, har olur, nar olur, ah olur…
Ahı tutarsa yanarsın azap olur.

Sonu yok ki, sonraların telafisi olsun.
Kimi kendini yitirmeden bulamaz,
Kimi bulur, kıymet bilemez.
En güzel tesadüfler,
Başka bir kalpte kendi kalbinin benzerine
Rastladığın an başlar.

Gördüklerim, yaşadıklarım anlattı her şeyi.
Hayallerim karardı, umutlarım yıkıldı.
Benim sandığım, lakin hiç sahip olamadığım,
Bir dilberin dudaklarında kaldı düşlerim.
Artık anladım; ne gelecek,
Ne de gel diyecek.

Dili değil, hali, hareketi bir bir anlattı.
İçimdeki heves bitti.
Hâlbuki yokluğuna kalemim,
Harf harf gözyaşı döktü.
Kıymet bilmeyecek, artık anladım;
Ne gelecek ne de gel diyecek.