Sevgi Kırıntısı-Toplumsal Makale

Hiç durmadan suçlar işleniyor Türkiye'de. Hele günümüzde, insanlarımıza bir haller oldu. Artık doğruyu, yanlışa karıştırırmaya başladılar. Teröre kucak açıp yandaşlık yapanlar mı.. Üçkağıtçılıkla evlerini geçindirenler mi.. Hiç yoktan arabaları kundaklayanlar.. Sebepsiz yere katil olan, eşini çocuklarını öldüren babalar ve kıskanç kocaların, eşlerine yaptığı manevi işkenceler. Aslında dökümanını yapsam kaç sayfa tutar bilmiyorum.

Oysa insanoğlu anasından, babasından doğduğunda tertemiz. Ak süt gibi.. Neden böyle oluyor? İnsanları bu kadar kötü yapan ne? neden kötülük tohumları ekiliyor yüreklere? Yüce Rabbim bizlere güzel bir yürek verdiği gibi, bizleri yönlendirmesi için de akıl ve mantık vermiş. Neden iyiliğe kullanmıyoruz bu aklımızı. Kötü düşüncelere esir olduğumuz gibi, kötü kişilerin oyuncağı oluyoruz.

Hayat zaten oyun içinde oyun. Her türlü kötü emeller ortada. Sanki teşvik eder gibi insanları,
çevrelerinde dolaşıyor. O zaman tüm insanlar uysun,iyilikten ve sevgiden eser kalmasın ruhlarında. İşte burda akıl ve mantık harekete geçiyor. Nasıl sevmediğimiz bir yemeği yiyemiyorsak, beynimizin kabul etmediği, kötülüklerden, kendimize bir kale kurabiliriz. Ve kötülüğü ancak iyilikle, sevgiyle yenebiliriz.

Peki yüreğimizde ki sevgiyi nasıl çoğaltacağız. Belki de diyorsunuz ki.. Akşama kadar iki kuruş için çalışıyorum bir de sevgiyi mi düşüneceğim. Belki de... sevgi karın doyuracak mı? Böyle sorular kesin geçiyordur içinizden. Ama sevgiyle yapılan her işin bereketi daha fazla olacak. Üstelik eninde sonunda yapılan kötülük, kesin insanın ayağına bir gün dolanacak. Rabbim insanın kendine değil, en sevdiğiyle sınava sokuyor. Bu da çok acı. Hiçbirimize evlat acısını tatırmasın Rabbim. Herşeye katlanıyoruz. Yokluğa, çaresizliğe, hatta kendimizde olan rahatsızlıklara. Herzaman diyoruz ki Rabbim, çocuklarımızın arkasına koymasın bizi. Evet düşmanıma bile böyle bir beddua edemem. Allah evlat acısını göstermesin hiçbirimize.

Bahar ayında yemyeşil ağaçların arasında yürümek,
yeşil halı saha gibi, otların üzerinde yalınayak dolaşmak, bir çiçeğe yaklaşıp onu incelemek..
Belki ufacık bir çiçek, ama üzerinde ki renkler, desenler.. İnanın tüm yüreğimiz bir anda kötü düşüncelerden uzaklaşacak. Birden yüreğimize hava gibi dolan sevgi, öyle rahatlatıyor ki insanı. Ya kuş cıvıltıları.. Gözünüzü kapayıp dinleyin. Neler hissedeceksiniz o anda. Tatlı hülyalara daldıracaktır sizi. Doğayla başbaşa olmak herzaman kişiye huzur verir.

Herzaman akıl ve mantığımızla hareket edelim. Gırtlağımız bile dokuz boğum. Zarar gelecek kötülüklerden kendimizi ve çevremizde ki dostlarımızı koruyalım. Düşünmeden hareket etmeyelim. Hatta binlerce kez düşünelim. Acele karar herzaman insana zarar getirir. Yaptığımız veya teşebbüse geçtiğimiz kötülük, herzaman insanın kendine geri döner. Bunu ise hiç unutmayalım.

Yüreklerimizde büyüyen sevgiyi daha da büyüterek yaşatalım. Ve çevremize yayalım. İnanıyorum ki bir gün kalbi taş kesmiş ve sevgiden nasibini almamış kişiler de yaptığı kötülüklerden vazgeçecek. Ve inanıyorum ki onların yüreklerinde bulunan sevgi kırıntısı, bizlerden onlara ulaşmasını bekliyor. Sevgiyle kalın. Herşey yüreğiniz gibi olsun.