Belki de ben büyüttüm, değmezdin bu övgüye,
Layık değildin hiç de, bu çılgınca sevgiye.
Günahım neydi bilmem, nerden düştüm bu aşka?
Tanımasaydım seni, sevmeseydim hiç keşke!
Yar mı yoktu gönlüme? Senden başka sevmeye,
Değer miydi bu kadar, kara bağrım dövmeye?
Nasıl gönül bağladım, bu umutsuz sevdaya,
Ne bilirdim başıma yıkılır koca dünya.
Büyülüydü gözlerim, görmedi senden ala,
Aşkın gözü kör derler, sana yöneldi illa.
Ben bir koca dağ idim, başı sana dumanlı,
Erittin kahır ile yıktın kara vicdanlı!
Ne halimden anladın, ne bir vefa gösterdin,
O hayırsız kalbini, gidip ellere verdin.
Anladım ki nihayet, sevgi karşılık ister,
Yoksa bu sevda gibi, sonu hüsranla biter.
23 Eylül 1990 – Pazar / Ödemiş
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 18.1.2008 12:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!