Sevgi Kalbin Huzuru!

Sevgi denen nesneye, türlü tarif yapılır,
Bunların binde biri, hakikati yansıtır!
Gerçeklerin yolundan, moda ile sapılır,
Kırılıp hatır-ı Hak, korunur fani hatır.

Yanlış tarz’a yönelmiş, Hak namına sevenler!
Muhabbetten bahseder(!) na meşru’yu övenler.
Olmuş birer havari(!) ,mukaddese sövenler!
Hakka isyan kokuyor, yazılan her bir satır.

Helal sevmek isteyen; hak kitaba bakmalı!
Ayetteki manaya; terakkiyle çıkmalı!
Gönül denen saraya, helal sevgi sokmalı!
Yiğitlerin kalbinde, sadece aslan yatır!

Meşru kıstas Resulde, tetkik edip görmeli!
Nedir onun meali; ulemaya sormalı!
Muğlâk ise bu tarif; ariflere sormalı!
Bunları reddedenler; şeytana olur katır.

Çok nefsanî tabirat; piyasada rağbette!
Yoldan çıkan beşerin, gözleri haram ette!
Bu sevginin sonucu; azaptır ahirette!
Helalleri terk eden; yanacak çatır, çatır.

Gözden kalbe yol vardır, korumalı gözleri!
Sevdirmeli ruhlara; yalnız meşru hazları.
Sırf helal sevgi ile doldurmalı özleri!
Sadece bu sevgiden, razıdır Hakim Fatır.

Kalp; Samedin aynası, haramlardan hoşlanmaz!
Koysan ona dünyayı; tatmin olup aldanmaz!
Ancak Hakkı sevmekle, huzur bulur ve yanmaz!
İstediğin huzursa; al kalbi ona götür!

20.09.2007.İzmir.